Jest to choroba zaraźliwa wywołana przez pasożyta nużeńca żyjącego i rozwijającego się w skórze. Choroba ta zwykle łatwo przenosi się na inne psy i dlatego chorego psa należy odizolować. Chorują na nią psy młode, ras krótkowłosych. W pierwszym okresie jest ona jednak trudna do rozpoznania, ponieważ brak jest jakichkolwiek objawów. Pasożyt żyje w torebkach włosowych i gruczołach łojowych. Później powstają na głowie małe łysinki, które stopniowo rozszerzają się na powieki, policzki, na dolną powierzchnię szyi i kończyny przednie. Włosy wypadają, a na skórze pojawiają się krosty. Niekiedy występuje silne łuszczenie skóry z jednoczesnym wypadaniem włosów. Wyłysienia różnej wielkości mają charakterystyczne ostre granice. W stadium zaawansowanym łyse miejsca zlewają się, tworząc ogromne połacie wyłysiałe z pojedynczo sterczącymi włosami. Postępowanie takie samo jak przy świerzbie. Należy skorzystać z pomocy lekarza weterynarii, gdyż choroba jest bardzo uciążliwa i może być wyleczona tylko przy wczesnym i energicznym leczeniu.
