Jeśli pies z różnych przyczyn nie może być umieszczony w kojcu, lecz trzymany jest w mieszkaniu, powinien również mieć swój własny kąt umożliwiający mu spokojny odpoczynek. Na legowisko przygotować należy z desek odpowiednią do wielkości psa ramę, na którą następnie naciągamy mocne płótno i na to kładziemy koc, sienniczek itp. Legowiska nie należy umieszczać w pobliżu pieca, grzejników czy w kuchni. Dobrze wychowany pies przyzwyczai się tak do swojego miejsca, że nie wołany nie będzie go opuszczał, a na rozkaz „na miejsce” będzie do niego natychmiast wracał.
Wszystkie pomieszczenia psa powinny być czyste. Kał należy zbierać codziennie i składać do zbiornika z dala od budy lub też zakopywać. Wybiegi zmywa się wodą oraz zmiata. Do ocieplenia legowiska w okresie zimy można stosować ściółkę ze słomy lub siana. Zmienia się ją co 14 dni, a w porze wilgotnej nawet częściej. Przynajmniej raz w miesiącu należy w czasie zmiany ściółki budę i wybieg zdezynfekować, skraplając lub zmywając roztworem kreoliny lub lizolu w stosunku 1 —1,5 szklanki na wiadro ciepłej wody. Psa wprowadza się do kojca po wyschnięciu budy i wybiegu oraz położeniu ściółki (w zimie). Legowisko psów przebywających w mieszkaniu czyści się codziennie z sierści i pyłu, a pokrycie legowiska co pewien czas zmienia lub pierze.
