Suka może być kryta dwa razy w roku, to jednak nie należy kryć jej częściej niż raz na rok, i to dopiero podczas trzeciej cieczki, tj. między 18 a 20 miesiącem życia. Wcześniejsze pokrycie suki jest dla organizmu bardzo szkodliwe, a uzyskane potomstwo słabe. Krycie najlepiej przeprowadzać w miejscu odosobnionym, wczesnym rankiem, po wybieganiu się psów (osobno) i przed karmieniem. Psa wpuszcza się do pomieszczenia, w którym znajduje się suka. Młodym lub złym sukom można założyć kaganiec, aby nie kąsały partnera. Niektóre suki młode lub nerwowe nie dają się pokryć, kładą się, skaczą itp. W tych wypadkach należy sukę przytrzymać w pozycji stojącej. Złączenie psów trwa od 10 do 25 minut. Pewne praktyczne znaczenie biologiczne ma liczba skoków. W za-, sadzie do pokrycia suki wystarczy jeden skok (pies oddaje około 30 do 40 milionów plemników), zazwyczaj jednak w hodowli praktykuje się drugi skok tego samego psa po 24 godzinach. Należy uważać, aby suka w czasie tej samej rui nie została pokryta przypadkowo przez innego samca, gdyż wtedy wydać może różne potomstwo. Pies reproduktor może być użyty do krycia w wieku od 2 do 7 lat i nie częściej niż dwa razy w tygodniu. Reproduktor zarówno pod względem fizycznym, jak i psychicznym powinien odpowiadać zamierzeniom hodowcy. Należy pamiętać, że cechy reproduktora dziedziczą się z reguły silniej niż cechy suki.
