Wielkość legowiska powinna w przybliżeniu odpowiadać wysokości i długości psa. Pies zmęczony wypoczywa w pozycji leżącej przeważnie z wyciągniętymi kończynami przednimi. Pies ogrzewa budę własnym ciałem i dlatego buda zbyt duża jest w zimie zimna. Ściany budy zbijamy z heblowanych desek, pomiędzy które wkładamy papę. Deski wewnętrzne biegną poziomo, zewnętrzne pionowo, lub odwrotnie. Całość taką przybijamy do ramy z krawędziaków. W ten sposób powstają podwójne ściany budy. Wypełnianie ścian trocinami, plewami, liśćmi, słomą lub sianem nie jest wskazane, ponieważ tam właśnie najlepsze schronienie w zimie, poza pchłami, mają myszy. Buda może mieć również ściany pojedyncze, obite z zewnątrz papą, ale takie budy są zimniejsze. Dach budy przytwierdza się na zawiasach, przy czym powinien on być spadzisty i wystawać poza obrys budy około 5 do 7 cm; najlepiej pokryć go papą lub blachą. Buda powinna być ustawiona na klockach wysokości około 10 cm lub cegłach, aby dno nie spoczywało bezpośrednio na ziemi. Dla psa wzrostu około 55 do 60 cm zewnętrzne wymiary budy powinny wynosić około 115 cm długości, 75 cm szerokości (legowisko 80 cm, przedsionek 35 cm). Legowisko dzielimy od przedsionka wsuwaną ścianką z otworem odpowiadającym wymiarom otworu wejściowego do budy. W porze letniej ściankę dzielącą możemy wyjąć. Otwór wejściowy do budy ma szerokość 25 cm, wysokość około 40 cm. Budę przystawia się przednią ścianą do wybiegu (i w tym wypadku w jego osiatkowaniu należy przewidzieć otwór wejściowy) lub też stawia się wewnątrz wybiegu.
