Do pierwszej zalicza się odruchy zmierzające do zachowania indywidualnego życia danego zwierzęcia, np. odruch pokarmowy, obronny czy orientacji. Drugą grupę stanowią odruchy zmierzające do zachowania gatunku, np. popęd płciowy lub instynkt rodzinny (wychowanie potomstwa). Odruchy te przejawiają się zawsze w tej samej postaci, bez względu na zmienność środowiska, dlatego też niejednokrotnie nie można logicznie uzasadnić ich występowania. Na przykład najedzony pies, mimo że znajduje się w pomieszczeniu z podłogą, będzie usiłował zagrzebać rzuconą mu kość, wykonując przy tym pewne ruchy, które w tych warunkach są zupełnie bezcelowe, mają natomiast sens, gdy pies znajduje się na dworze. Odruchy przejawiają się indywidualnie u każdego psa i dlatego w pewnym stopniu określają jego charakter. Odruch (instynkt) pokarmowy objawia się u psa przede wszystkim dążnością do szukania pożywienia. Na ogół pies szybko przywiązuje się do osoby dającej mu smakołyki.
