Przy postaci skórnej najlżejszej w miejscach mniej uwłosionych występuje wysypka, powstają pęcherzyki, które po kilku dniach pękają, a na ich miejscu tworzą się strupy. Postać jelitowa nosówki odznacza się wymiotami i silną biegunką, niekiedy krwawą, oraz lekko podwyższoną temperaturą ciała. Chory pies wydziela swoistą, nieprzyjemną woń. W postaci płucnej dołącza się często zapalenie oskrzeli i płuc. Oddech jest sapiący, przyspieszony, policzki przy oddechu nadymają się z powodu zatkania przewodu nosowego. Postać nerwowa nosówki często ujawnia się w okresie, kiedy zdawałoby się, że choroba już minęła. Występują drgawki i niedowład kończyn, drżenie mięśni oraz zgrzytanie zębami; stan podgorączkowy lub temperatura ciała niższa od normalnej. Objawy chorobowe występują z reguły w dwa tygodnie po rozwinięciu się postaci jelitowej, niekiedy nie zauważonej z powodu jej lekkiego przebiegu. Choroba ta kończy się śmiercią chorego psa lub trwałym niedowładem albo epilepsją. Pozostałe postacie nosówki (skórna, płucna i jelitowa) są dla psa również bardzo niebezpieczne, wymagają natychmiastowej pomocy i leczenia.