Jest to ostra choroba zakaźna młodych psów, nie atakująca ludzi. Psy chorują na nosówkę przez cały rok, ale największe jej nasilenie przypada na wiosnę i jesień. Nosówkę wywołuje .wirus, wydalany przez chorego i ozdrowieńca ze śliną, kałem i moczem. Zakażanie następuje przez obwąchiwanie i oblizywanie chorych psów oraz przez karmę i wodę zakażoną wysiękiem z nosa. Może być także przeniesiona przez człowieka na ubraniu, butach itp. Szczególnie wrażliwe na zakażenie są psy silnie zarobaczone, wycieńczone, przeziębione, osłabione w okresie zmiany zębów i sierści oraz psy niewłaściwie karmione. Im wcześniej choroba zostanie rozpoznana, tym większe są możliwości wyleczenia. Chory pies traci apetyt, jest smutny, osowiały, więcej leży niż chodzi, ma suchy i ciepły nos, temperatura ciała podnosi się do 41°C. Z nosa wycieka przezroczysty płyn, który później staje się mętny, ropny, zasychający przy otworach nosa. Pojawia się kaszel, oczy są zropiałe, spojówki zaczerwienione, czasem następuje zmętnienie rogówki. Rozróżnia się kilka postaci nosówki, z których najczęstsze są: skórna, jelitowa i nerwowa, a następnie płucna.