Na całkowite wykorzystanie karmy niemały wpływ ma sposób jej przyrządzania i pora podawania.
Pożądane jest, aby karmę mięsną podawać w stanie surowym, pokrajaną drobno lub mieloną, zmieszaną z ugotowaną kaszą. Podawanie karmy z mięsem w dużych kawałkach, aczkolwiek nie ma zasadniczego wpływu na trawienie, skłania psa do wybierania z karmy mięsa i pozostawiania reszty karmy. Jarzyny świeże, jak marchew, buraki, kapusta, sałata itp., podawać należy w zasadzie również w stanie surowym mielone, zmieszane z inną karmą. Kaszę najlepiej gotować na tych kościach, których nie możemy psu podać w całości (np. piszczele, kręgi, kości głowy) ewentualnie z dodaniem niewielkiej ilości ziemniaków, soli i tłuszczu. Kasza jest dobrze ugotowana wtedy, gdy ma postać kleistą. Nie może być przypalona i zbyt rzadka. Temperatura karmy podawanej psu powinna wynosić około 15°. Karmę podaje się psu w czystych miskach emaliowanych, odpowiedniej wielkości. Kości najlepiej podawać surowe. Psom mającym trwałe uzębienie możemy podawać kości cielęce lub wieprzowe jako dodatek po spożyciu karmy zasadniczej. Nie jest wskazane podawanie psu kości drobiu oraz kości końskich, gdyż w czasie gryzienia łamią się ostre „drzazgi” niebezpieczne dla przełyku psa. Kości najlepiej podawać w karmie, mielone w specjalnych młynkach. Mączkę kostną z wołowych kości długich uzyskać możemy w niewielkiej ilości przez zrzynanie ich piłką do metali.
