Właściwe zapobieganie powstawaniu wady włóczęgostwa jest proste wynika z podstawowych zasad dobrego wychowania psa i stosunku do niego, jako przyjaciela. Polega ono na:
- stałym zajmowaniu się szczenięciem, spacerach z nim (nawet w towarzystwie innych psów);
- należytym karmieniu w domu;
- sprawiedliwym postępowaniu.
Jeśli z przyczyn niejednokrotnie niezależnych od właściciela skłonność do włóczęgostwa przeszła w stały nawyk, wyrażający się wykorzystywaniem przez psa każdej okazji do wyrwania się spod naszej opieki, to do odzwyczajenia od tego nałogu będziemy musieli użyć pomocnika. W zależności od upodobań psa pomocnik, z którym uprzednio omówiliśmy założenie ćwiczenia, oczekuje na psa w miejscu najbardziej odpowiednim (brama, furtka, dziura w płocie itp.). Po spotkaniu tam psa, stara się go ukarać i nawrócić w kierunku domu właściciela. W tym czasie ukryty właściciel gwizdkiem lub zawołaniem wzywa psa do siebie, a następnie bierze go na smycz i idzie z nim na spacer. Nie jest to oczywiście jedyna metoda dająca w stosunku do wszystkich psów skuteczne wyniki. Jak wszędzie, tak i w tym wypadku wychowawca znający zasady postępowania wybierze najlepszy sposób nauczania. Im bardziej nieoczekiwana będzie kara, tym szybciej pies skojarzy, że najpewniej może się czuć przy boku właściciela.