Do wypłaszania lisów i borsuków z nor najlepiej nadają się jamniki, zwłaszcza ostrowłose. Ich mały wzrost, długa sylwetka, specyficzna budowa nóg, umożliwia im szybkie i stosunkowo łatwe poruszanie się w norach. Oprócz jamników do pracy w norach używamy foksterierów, terierów myśliwskich, welszterierów i innych terierów małego wzrostu, ze względu na ich wrodzoną odwagę i ciętość. Od norowca wymagamy wrodzonej ostrości, odwagi, ciętości, odporności na rany, zawziętości wyrażającej się w ustawicznym atakowaniu przeciwnika. Cechy te musi mieć każdy norowiec, aby mógł wypędzić drapieżnika z nory. Poza tymi wrodzonymi cechami, norowiec musi być odpowiednio przeszkolony, tzn. musi udoskonalić ostrość i odwagę zarówno na powierzchni ziemi, jak i w sztucznej norze oraz nauczyć się atakować. W szkoleniu wstępnym norowców należy ponadto zwrócić uwagę na posłuszeństwo w przychodzeniu do nogi, umiejętność zachowania się przy nodze na smyczy i luzem oraz aportowanie.
