Niemal każdy pies przejawia w mniejszym lub większym stopniu chęć obwąchiwania zwierzyny, oblizywania farby itp. Jeśli myśliwy nie przeciwdziała temu, skłonność ta przechodzi w nawyk skubania i szarpania zwierzyny, wleczenia jej, a wreszcie nacinania. W dalszej konsekwencji pies będzie zwierzynę pożerał. Przyczyną powstania wady nacinania może być: nieprawidłowe wychowywanie psa w młodości (młody pies nigdy nie powinien mieć okazji do pozostawania przy zwierzynie bez naszego nadzoru); powierzchowne i niedokładne wyszkolenie psa w aportowaniu;
nieprawidłowe prowadzenie psa w polu (brak nadzoru nad pracą psa po wyszukaniu i w czasie aportowania postrzałków); tolerowanie skłonności psa do wyłamywania się z wpojonych mu w czasie szkolenia zasad aportowania czy też niewłaściwego zachowania się po dojściu do wytropionej zwierzyny płowej; jednostronne żywienie psa pokarmem roślinnym. Usuwanie wady nacinania będzie tym łatwiejsze, im szybciej tę wadę zauważymy. Ćwiczenie rozpoczynamy ze zwierzyną, którą pies nacina. Zazwyczaj będzie to zając lub królik.
