W okresie wyrastania zębów szczenię przebywające w mieszkaniu sprawia wiele kłopotu, wyrządzając niejednokrotnie poważne szkody, gryzie bowiem różne przedmioty, najczęściej buty, nogi mebli, chodniki itp. Chęć gryzienia spowodowana jest przeważnie swędzeniem dziąseł, choć nieraz powstaje z nudów, dla zabawy. Szczenię bardzo młode odzwyczajamy od gryzienia, dając mu do zabawy kość cielęcą, gumową piłkę lub okrągły kawałek miękkiego drewna. Starszemu szczenięciu możemy dać kość, do której w miejsce szpiku wkładamy trochę mięsa. Zapach ustawicznie pobudza zainteresowanie i chęć wydobycia mięsa z kości. Zanim wyjdziemy ze szczenięciem na dalszy spacer lub wycieczkę poza podwórze, musimy je przyzwyczaić do chodzenia na smyczy w obroży lub szelkach. Każde szczenię z początku się opiera, nieraz kładzie się nawet na ziemi do góry brzuchem, niemniej jednak przy umiejętnym i właściwym postępowaniu szybko przyzwyczaja się do tego, a z czasem uważa spacer za dużą przyjemność.
