Podobnie jak pointer, używany był dawniej w Wielkiej Brytanii do polowania na ptactwo przeważnie tylko do szukania i wystawiania. Obecnie używany jest nie tylko do polowania w suchym polu, ale także na ptactwo wodne i błotne. Jest dobrym aporterem, chętnie pracuje w wodzie, dobrze pływa. Szybkością chodów dorównuje pointerowi, a nawet niejednokrotnie go przewyższa. Sposób przekładania pola płynny, przyziemny, z głową uniesioną w górę. Cechuje go górny wiatr, twarda stójka, często w pozycji warującej lub w pół przysiadzie, skłonność do sekundowania, duża pasja. Może być uważany jako wyżeł wielostronny. W szkoleniu jest nieco trudniejszy od pointera.
Seter irlandzki
Używany dawniej jako wyżeł jednostronny do szukania i wystawiania ptactwa. Cechuje go bardzo żywy temperament, odporność i wytrzymałość. Jest twardy w szkoleniu, ułożenie go wymaga dużo cierpliwości i umiejętności. Zazwyczaj pracuje dobrze i niezawodnie dopiero w trzecim polu, ale przy dobrym i umiejętnym wychowaniu w młodości może być wykorzystywany już w pierwszym polu. Wyszkolony pracuje bardzo wytrwale i z dużym temperamentem. Ma górny wiatr, twardą stójkę, często podobnie jak seter angielski w pozycji warującej lub w półprzysiadzie. W czasie stójki ogona nie wypręża, lecz zazwyczaj nieznacznie nim porusza. W ruchu przeszukując pole, głowę trzyma nisko. Nadaje się do pracy zarówno w suchym polu, jak i na ptactwo wodne i błotne, jest wyżłem wielostronnym.