Powinny być stopniowo zwiększane (od 15 min. do 1 godz. jednorazowo). Na wybiegu, jak również w mieszkaniu wskazane jest ustawianie (w miarę rozwoju szczenięcia) przeszkód wysokości od 10 do 20 cm, umieszczanie szmaty zwiniętej w rulon, kawałka gumy, większych kości, piłek gumowych itp. Szczenię, bawiące się tymi przedmiotami, wyrabia uchwyt szczęk itd. Zabawy w mieszkaniu nie zastąpią jednak spacerów w terenie, po ulicy, podwórzu czy ogrodzie. Powinniśmy pamiętać, że w miarę wzrostu szczenięcia program jego wychowania fizycznego powinien się zwiększać i być coraz bardziej urozmaicony. Na przykład w 3—4 miesiącu życia można już przyuczać szczenię do pokonywania przeszkody wysokości 40 cm, uczyć chwytania przedmiotów itp., pamiętając, że chodzi tu tylko o wyrabianie mięśni, a nie o umiejętność pokonywania jak najwyższych przeszkód. Należy pamiętać, że stawianie wymagań ponad możliwości szczenięcia może wywołać u niego bojaźń.
