W danej chwili, psy wyrażają w sposób różnorodny. Zadowolenie i radość okazują głośnym szczekaniem, machaniem ogona i skakaniem, ból, smutek oraz tęsknotę wyciem, skomleniem, a nawet niepobieraniem pokarmu, nienawiść do niektórych osób lub zwierząt oszczekiwaniem lub gryzieniem, a strach i obawę szczekaniem. W złości i podrażnieniu warczą. Przy zbliżaniu się przeciwnika potrafią być podstępne czają się i wybierają dogodny moment do zaatakowania go znienacka. Zawieranie znajomości między psami’ następuje zwykle przez wzajemne obwąchiwanie się połączone z ostrożnym podejściem i ewentualnie najeżeniem sierści oraz oddawaniem i obwąchiwaniem moczu. Porozumiewanie się psów na odległość za pomocą głosu jest prawdopodobne, szczególnie jeśli chodzi o przekazywanie sygnałów trwogi i niebezpieczeństwa. Miłość rodzicielska występuje tylko u suk. Samiec nie objawia przywiązania do rodziny, a w stosunku do własnego potomka zachowuje się zupełnie obojętnie lub nawet wrogo. Szczenięta pamiętają dość długo matkę i przy spotkaniu z nią, nieraz po kilku miesiącach, objawiają wyraźne uczucie radości.
