Pochodzenie tego psa nie jest dokładnie znane. Jest przedstawicielem najstarszego wyżła niemieckiego krzyżowanego z seterami i płochaczami. Niemieckie wyżły długowłose oddają usługi w terenach bagnistych i podmokłych oraz obfitujących w wodę. Na suchym lądzie pracują niechętnie i szybko się męczą z powodu ciężaru i gęstego, długiego uwłosienia. U niektórych osobników spotyka się dobry wiatr, stójkę oraz skłonność tropienia postrzałków. Jest to pies wszechstronny. W Polsce jest niechętnie hodowany, nie nadaje się do przetrzymywania w mieszkaniu i dlatego jest bardzo rzadko spotykany. Gryfon. Jest przedstawicielem wyżłów francuskich. Ma włos szorstki z dużym miękkim podszyciem. Odznacza się dość dobrym wiatrem, dużą pasją oraz skłonnością do pracy w wodzie i terenach bagnistych. Jest wytrzymały, odporny na zimno i wilgoć. W pracy znacznie powolniejszy od wyżłów niemieckich; szczególnie w suchym polu szybko się męczy.
